Συνεχίζοντας να γράφω τις περιηγήσεις μου σε διάφορες πόλεις του κόσμου, αυτή τη φορά θα γράψω για το Λονδίνο. Βασικά πάντα είχα σαν όνειρο να επισκεφτώ την Νέα Υόρκη, αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, είπα να πεταχτώ με τον κολλητό μου μέχρι το London που είναι και πιο κοντά και πιο οικονομικά!
Εδώ να σημειώσω πως ήταν η πρώτη εκδρομή που έκανα στο εξωτερικό ατομικά και όχι με κάποιο γκρουπ, ήταν δηλαδή καθαρά για αναψυχή και βολτούλες στους Λονδρέζικους δρόμους. Ξεκινώντας με τον κολλητό μου, τον Χρήστο, κλείσαμε σχετικά φθηνά εισιτήρια με easy jet και βάλαμε πλώρη για το Λονδίνο μέσα Οκτωβρίου.
Η επιλογή να πάμε Οκτώβριο, έγινε καθαρά λόγω της χαμηλής σεζόν που έχουν αυτοί οι προορισμοί τέτοιες εποχές, οπότε συμφέρει πολύ περισσότερο να πας! Ξεκινήσαμε λοιπόν το απόγευμα από το Ελ. Βενιζέλος, και αφού περάσαμε ένα 4ωρο μέσα στο αεροπλάνο, με διάφορες διασκεδαστικές στιγμές, αλλά και με στιγμές ύπνου! Φθάσαμε αργά το βράδυ στο αεροδρόμιο του Gatwick, και από εκεί με το Gatwick Express (κατά τη γνώμη μου, το πιο αξιόπιστο και γρήγορο μέσο -που αξίζει τα λεφτά του- για να φθάσεις στο κέντρο του Λονδίνου, από το αεροδρόμιο) στον κεντρικό σταθμό τρένων της πόλης.
Η περιοχή του ξενοδοχείου μας ήταν πίσω από τον σταθμό Earl’s Court, αλλά επειδή στις 12 το βράδυ το μετρό σταματάει (πράγμα που δεν ξέραμε!), έπρεπε να βρούμε άλλον τρόπο προκειμένου να φθάσουμε στο ξενοδοχείο μας βραδιάτικα! (και ήταν και βράδυ Σαββάτου!) Τελικά κάνοντας λίγα μόλις μέτρα από το σταθμό ρωτήσαμε έναν αστυνομικό λονδρέζο, και κάποιος περαστικός που άκουσε την ερώτηση μας (ήταν και μαύρο γεροντάκι!) προσφέρθηκε να μας πάει στη στάση του λεωφορείου!
Μιλάμε για τέτοια εξυπηρέτηση από την πρώτη κιόλας στιγμή στην πόλη! Με τα πολλά και με τα λίγα, φτάσαμε επιτέλους στο ξενοδοχείο μας στις 3 το βράδυ, ένα πολύ ωραίο και φθηνό ξενοδοχείο, το οποίο βρισκόταν σε απόσταση 3 λεπτών από το μετρό. Βασικά εδώ να αναφέρω ότι όλα στο Λονδίνο είναι σε απόσταση 5 λεπτών με το μετρό. Το μετρό του Λονδίνου είναι από τα παλαιότερα, και πιο πυκνά δίκτυα μετρό του κόσμου, με 9 αν δεν κάνω λάθος γραμμές, και αμέτρητες στάσεις παντού στην πόλη! Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να προμηθευτείτε μια oyster card (ακόμα και μέσα από το αεροπλάνο – τουλάχιστον εγώ εκεί την πήρα-), και να ξεκινήσετε για άπειρες διαδρομές με τον υπόγειο σιδηρόδρομο! Το μόνο κακό(?) είναι οι τρομακτικές σκάλες! Ειδικά όταν ανεβαίνεις νομίζεις πως θα πέσεις πίσω! Πλάκα είχε! Αφού τακτοποιηθήκαμε, πέσαμε να ξεκουραστούμε, γιατί είχαμε 4 μέρες περπατήματος μπροστά μας! Κάθε πρωί είχαμε σαν συνήθεια (καλή συνήθεια από τις ομαδικές εκδρομές!) να ξυπνάμε πολύ νωρίς, προκειμένου να προλάβουμε να δούμε όσο το περισσότερο δυνατό περισσότερα πράγματα! Άλλωστε, ποιος ξέρει πότε θα ξαναερχόμασταν Λονδίνο?
Και αφού τρώγαμε το κλασσικό αγγλικό πρωινό, δηλαδή αυγά, μπέικον, ξεροψημένες φέτες ψωμιού με βιτάμ, ξεκινούσαμε με το μετρό για τις εξορμήσεις μας. Την 2η ημέρα (σ.σ. 1η στο Λονδίνο), πρώτα επισκεφτήκαμε το Βρετανικό μουσείο. Ένα μεγαλοπρεπές μουσείο με την Ιωνικής μορφής πρόσοψη, το περισσότερο επισκέψιμο μουσείο σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο όπως όλοι ξέρουμε τα περισσότερα από τα εκθέματα του δεν είναι Βρετανικά, όπως τα μάρμαρα του Παρθενώνα, οι Καρυάτιδες, κάποια αγάλματα Φαραώ κ.τ.λ. Εδώ να σημειώσουμε πως στο συγκεκριμένο μουσείο, όπως και όλα τα Εθνικά Μουσεία στο Ηνωμένο Βασίλειο, η είσοδος είναι ελεύθερη! (Κάτι παραπάνω ξέρουν αυτοί, έτσι?!) Αφού τελειώσαμε το τουρ μας και βγάλαμε και Φώτο κάτι Ιρακινούς(!) (όχι παιδιά, δεν μας έχει ενοχλήσει η Scotland yard ακόμα!), πήγαμε μια βόλτα στη Leicester square μια πλατεία διάσημη για τον κινηματογράφο που έχει εκεί, και γίνονται οι πρεμιέρες των ταινιών φάση κόκκινο χαλί!, και αφού δώσαμε και συνέντευξη στο BBC! – Χωρίς πλάκα!- μας πλησίασαν και αφού μας ρώτησαν κάτι άσχετο, τους είπαμε ότι είμαστε Έλληνες και στο τέλος τους πετάξαμε στη τρέλα και ένα «Live your myth in Greece!», έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!, γυρίσαμε για το μεσημεριανό ύπνο μας στο ξενοδοχείο. Το απογευματάκι, το περάσαμε κάνοντας βόλτες στο Big Ben, το Βρετανικό Κοινοβούλιο, καθώς και στο Piccadilly circus με τις πολλές φωτιζόμενες ταμπέλες, και το διάσημο άγαλμα του έρωτα! Το επόμενο πρωί, πάλι σηκωθήκαμε νωρίς, κλασσικά πρωινό, ταίσαμε μερικά πουλάκια!, και βουρ για το buckingham palace, προκειμένου να δούμε τα ανάκτορα της Βασίλισσας Ελισάβετ. Την κάνω respect, μόνο και μόνο για το στρατό από κόκκινα ανθρωπάκια που έχει και τους κάνει ότι θέλει! Έχουν πολύ πλάκα πάνω στα αλογάκια τους!
Στη συνέχεια, αφού κάναμε μια βόλτα από το St. James Park, που βρίσκεται ανάμεσα στο παλάτι και το Big Ben πήγαμε να δούμε και το πιο κλασσικό αξιοθέατο του Ηνωμένου Βασιλείου, και ένα από τα πιο διάσημα όλου του κόσμου, και λίγο πριν φτάσουμε εκεί, σταμάτησα να πάρω τηλ. σε έναν χαρακτηριστικό κόκκινο θάλαμο στο Λονδίνο τον λογιστή μου, να δω πως πάνε οι δουλείες στο Dubai! Χαχα, πλακίτσα! Εκεί στη γέφυρα βγάλαμε αρκετές Φώτος, την περπατήσαμε, είδαμε και το London eye (Ναι φίλοι Άγγλοι, μπορεί να έχεις θέα όλου του Λονδίνου από εκεί, αλλά 17 λίρες δε σας δίνω ρε μάγκες, προτιμώ να ανεβώ σε καμιά ταράτσα καλύτερα! Έλεος!) Στη συνέχεια, μεσημεριανό Κινέζικο φαγητό κοντά στην Leicester square, και απόγευμα μουσείο Φυσικής Ιστορίας, με τα τεράστια δεινοσαυράκια(!) και την ακόμα πιο τεράστια εγκάρσια τομή sequoia που είχε σαν εκθέματα, αλλά και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα, πήγαμε στο μουσείο επιστήμης του Λονδίνου, ένα 5όροφο, ή 6όροφο κτίριο, με πολλά μικρά επιστημονικά σκατουλάκια, που το μόνο που βρήκα ενδιαφέρον εγώ ήταν μία τρακαρισμένη McLaren Mercedes του Mika Hakkinen! Μετά το μουσείο Επιστήμης, βόλτα στο μεγαλειώδες γήπεδο της Chelsea, όπου στη μπουτίκ πετύχαμε και ένα από τα τσικό της μεγάλης ομάδας, αλλά τον καταλάβαμε όταν είδαμε έξω φωτογραφία του! Το τουρ στον αγωνιστικό χώρο είχε 20 λίρες, και όντας μη φαν της Τσέλσι, είπα να μην τα δώσω, να τα φυλάξω να πάω να δω την ΑΕΚαρα σε κανέναν αγώνα, και πάνω που το είπα αυτό, μπαίνοντας σε μια μπουτίκ αθλητικών (νομίζω τα lillywhite’s, στην Piccadilly circus) είδα και στα ράφια κρεμασμένη φανέλα της ΑΕΚ! Αυτά είναι! Είμαστε παντού! Το βραδάκι, βόλτα Buckingham Palace, στον Αγ. Παύλο, την 2η μεγαλύτερη Χριστιανική Εκκλησία του κόσμου, μετά τον Αγ. Πέτρο στη Ρώμη, και βόλτα μέχρι τη γέφυρα του Λονδίνου, για να πάρουμε το μετρό για το ξενοδοχείο.
Την επόμενη μέρα, αφού προμηθευτήκαμε το καφεδάκι μας από τα Starbuck’s δίπλα στην εκκλησία του Αγ. Πέτρου, και περνώντας από τη Millennium Bridge (για όσους έχουν δει τον Harry Potter, σε ένα από τα έργα του την καταστρέφει!), περπατήσαμε όλον τον Τάμεση, μέχρι να φτάσουμε στην γέφυρα του Λονδίνου προκειμένου να την δούμε μέρα, καθώς και το Κάστρο του Λονδίνου που βρίσκεται από την άλλη μεριά της γέφυρας. Εντυπωσιακή μπορώ να πω η γέφυρα!
Στη συνέχεια, είπαμε να κατεβούμε μια λίγο κέντρο, στην Trafalgar square προκειμένου να δούμε την Εθνική Πινακοθήκη, καθώς και τη στήλη του Νέλσον που βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας και από κάτω έχει 4 λιοντάρια που φυλάνε το άγαλμα, την πόλη και την Αυτοκρατορία γενικά και αποτελούν και το εθνικό έμβλημα του Ηνωμένου Βασιλείου. Αφού τελειώσαμε την βόλτα μας με την Trafalgar square είπαμε να πάμε και για λίγο shopping therapy στα Harrod’s ! Tι shopping therapy δηλαδή, που το μόνο πράγμα που μπορεί να πλησιάσει κάποιος εκεί είναι το κατάστημα με τα σουβενίρ! Εκεί είδαμε και το μνημείο που έχει στηθεί για τους αδικοχαμένους Doddi Al-Fayed και την Princess Dianna καθώς ο πατέρας του Doddi ήταν μέχρι του Μάιο του 2010 ιδιοκτήτης του Harrold’s.
Τέλος, το βραδάκι, είπαμε να πάμε και μια βολτίτσα στο Soho, να κόψουμε λίγο κίνηση, να φάμε κανένα φαγητό της προκοπής, και να πιούμε και καμιά μπύρα στις παμπ της περιοχής. Εδώ έχω να σας πω ένα πράγμα μόνο: Η οδός που ήταν όλα τα Gay bar στο Soho λεγόταν Greek Street! Καλό ε?!
Την τελευταία μας μέρα στο Λονδίνο, δεν γινόταν ν μην επισκεφτούμε το διάσημο Hyde Park για να δούμε βρε αδερφέ που κάνουν τη βόλτα τους τα Αγγλάκια! Ε, πάθαμε πλάκα! Ένας τεράστιος χώρος πρασίνου στο κέντρο του Λονδίνου, με μια λίμνη στη μέση! Σκιουράκια παντού να τρέχουν, και γενικά αν δεν έβλεπες με την άκρη του ματιού σου τις μύτες των ουρανοξυστών θα νόμιζες πως βρισκόσουν στην Αγγλική εξοχή!
Το απογευματάκι πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το αεροδρόμιο, και το αεροπλάνο που θα μας γύριζε στη μίζερη πραγματικότητα της Ελλαδίτσας μας!
- Τι να προσέχετε: Tο δρόμο! Κυριολεκτικά! Οι Άγγλοι οδηγούν στην αριστερή μεριά του δρόμου, οπότε να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν πρόκειται να διασχίσετε ένα δρόμο! Αν και τις περισσότερες φορές, έχει γραμμένο στο δρόμο «Look right» ή «Look left»! Είναι αστείο αν το σκεφτείς, αλλά και χρήσιμο και δείχνει οργάνωση, ταυτόχρονα! Να θυμάστε ότι η λίρα είναι πιο ακριβή από το ευρώ, οπότε πρέπει να κάνετε καλό διακανονισμό με τα χρήματά σας, ιδιαίτερα εάν πρόκειται να ταξιδέψετε «φοιτητικά»!
- Που να πάτε: Πάρτε το μετρό και γυρίστε όλα τα αξιοθέατα που αναφέρουν οι ταξιδιωτικοί οδηγοί, Βρετανικό μουσείο, Big Ben, Κοινοβούλιο, London Eye, Trafalgar square, Tower Bridge, Tate museum (που δεν πήγα και το μετάνιωσα!), Soho, Leicester square (αν είστε τυχεροί παίζει να πετύχετε και καμιά πρεμιέρα, άρα και κανέναν διάσημο!), και άλλα τόσα μέρη ου όπως είπαμε, με το μετρό είναι δίπλα!
- Τι να φάτε: Εκτός από το κλασσικό Fish and Chips (που εμένα προσωπικά δε με εντυπωσίασε καθόλου), επιλέξτε Μπριζόλα σε ένα εστιατόριο με νορμάλ τιμές (όλα έχουν μεγάλο μενού στην είσοδο που σε πληροφορεί –τίμιοι πολύ οι Άγγλοι!), κανένα Κινέζικο στο δρόμο ανάμεσα στη Leicester Square και το Piccadilly circus.
- Τι να πιείτε: Beer σε κλασσική λονδρέζικη παμπ! Καλή φάση!
- Τips για ένα πιο άνετο ταξίδι... Μόλις κατεβείτε από το αεροπλάνο και περάσετε από τον γκισέ, έχει ανταλλακτήριο και καλό είναι να κάνετε κάποια χρήματα, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσετε για τις πρώτες ανάγκες (εισιτήρια τρένου για κέντρο, νερό ίσως..) και μετά βλέπετε στο κέντρο κάποιο καλό ανταλλακτήριο για να αλλάξετε περισσότερα χρήματα! Άνετα παπούτσια, επίσης το πρώτο πράγμα που θα κάνετε με το που πατήσετε το πόδι σας Λονδίνο είναι να βγάλετε την oyster card για να μετακινήστε στα Μ.Μ.Μ. και όρεξη για πολύ περπάτημα!
- Αν θα ξαναπήγαινα...? Καλοκαίρι όχι, αλλά ένα φθινοπωράκι, η μια Άνοιξη σίγουρα θα ξαναπήγαινα τη βόλτα μου!
No comments:
Post a Comment