Τώρα που υποχώρησαν τα νερά και μετράμε τις συνέπειες της πλημμύρας στον κάμπο του Σπερχειού, είναι καλό να φέρουμε στη μνήμη μας τις αιτίες. Να αναλογιστούμε επίσης ποιο θα είναι το μέλλον της εύφορης κοιλάδας, που έχει όλες τις προϋποθέσεις να συμβάλει σε σημαντικό βαθμό στις διατροφικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, και μάλιστα στη σημερινή συγκυρία. Είναι ευκαιρία να τονίσουμε ότι η ιστορία πρέπει να διαβάζεται από το τέλος προς την αρχή. Δεν θα μιλούσαν ορισμένοι αν μελετούσαν το πώς οδηγήθηκε εδώ ο Σπερχειός και η Κοιλάδα, με τις πολιτικές και τις πρακτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια.
Έχουν γίνει πια κανόνας οι διαμαρτυρίες εκ των υστέρων, οι επιστολές και οι καταγγελίες προς κάθε κατεύθυνση. Ποτέ δεν είδαμε όμως να κάνει κάποιος υπεύθυνος παράγοντας αυτοκριτική με μια συνολική εκτίμηση της κατάστασης. Φοβούνται τις ευθύνες ; Φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από αυτούς;
Το πρόβλημα των πλημμυρών του Σπερχειού δεν είναι σημερινό. Όταν είχαμε παλιότερα τη φυσική πλημμύρα, αραιά και πού, ήταν ευλογία για τους αγρότες. Αυξάνονταν η γονιμότητα του εδάφους. Όμως οι ανθρώπινες επεμβάσεις είναι τόσες και τέτοιες τα τελευταία χρόνια, που δεν μιλάμε πια για φυσικές πλημμύρες, όπως τις ξέραμε. Το οικολογικό κίνημα και οι Οικολόγοι Πράσινοι πολλά χρόνια τώρα μίλησαν για τις συνέπειες της κακοδιαχείρισης του Σπερχειού και του κάμπου. Μίλησαν για τις παράνομες αμμοληψίες, τις χωματερές κατά μήκος του ποταμού, τις εκχερσώσεις του παραποτάμιου δάσους, την ευθυγράμμιση της κοίτης. Μίλησαν για τις αιτίες της πλημμυρογένεσης και την ανάγκη για έργα ορεινής υδρονομίας, που είναι αναγκαία για τη μείωση του όγκου της στερεοπαροχή
Πέρα από τις καθυστερήσεις, την αποσπασματική εκτέλεση των έργων των οδικών αξόνων Ε65 και ΟΣΕ και τη μη εξασφάλιση των οικονομικών πόρων, υπάρχουν και παράγοντες οικολογικοί και περιβαλλοντικοί, που αφορούν στη σκοπιμότητα της χάραξης και της κατασκευής των οδικών αξόνων και της σιδηροδρομικής γραμμής μέσα στην κοιλάδα του Σπερχειού, σε γη υψηλής παραγωγικότητας και κατά μήκος της ροής του ποταμού και σε προστατευόμενη περιοχή του Δικτύου NATURA 2000. Παράγοντες που αφορούν στον τρόπο διαχείρισης των οικοσυστημάτων και ανατρέπουν εντελώς τη φυσιολογία της περιοχής. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη να δούμε τα πράγματα και κάτω από μια άλλη οπτική γωνία. Δεν είναι όλα τσιμέντο, άσφαλτος και έργα. Δεν είναι μόνο η υδραυλική επιστήμη, που δεν εφαρμόζεται σωστά. Είναι και οι επιστήμες της βιολογίας, της δασοπονίας, της οικολογίας των συστημάτων.
Ειδικά για τα έργα αυτά, οι Οικολόγοι Πράσινοι αναφερθήκαμε, με παρεμβάσεις και ανακοινώσεις μας*, στην ανάγκη να γίνει η χάραξη του Ε-65 έξω από τον κάμπο του Σπερχειού• να πάει βόρεια της Λαμίας από το ύψος της Αγίας Παρασκευής και να οδηγηθεί με σήραγγες και κοιλαδογέφυρες πάνω από τη Στύρφακα, εκεί που οδηγείται και σήμερα. Μιλήσαμε για την ζημιά στη γη υψηλής παραγωγικότητας και στην περιοχή NATURA. Ζητήσαμε την ακύρωση της μελέτης χάραξης του αυτοκινητόδρομου ΒΟΛΟΥ – ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ, που προβλέπεται επίσης να διασχίσει διαγώνια την κοιλάδα κι από το ύψος της Ροδίτσας και το Κόμμα, να οδηγηθεί στη γέφυρα του Ασωπού, με μεγαλύτερες συνέπειες για την περιοχή. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω»
Για τα δύο αυτά ζητήματα έχουμε προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, του κ Τρεμόπουλου. Η διαδικασία δεν έχει τελειώσει και η αλληλογραφία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τις αρμόδιες εθνικές υπηρεσίες θεωρείται μη ανακοινώσιμη.
Για μας τα προβλήματα τώρα αρχίζουν. Ακόμα κι αν τελειώσουν αυτά τα έργα, θα είναι τέτοιες οι ανατροπές που θα επηρεάσουν σημαντικά τη συμπεριφορά της περιοχής και του οικοσυστήματος Σπερχειού – Μαλιακού. Δεν είναι τα δύο πολυκαταστήματα «ΣΕΙΡΙΟΣ», που θα μας σώσουν και που θα βγάλουν την αγορά έξω από τη Λαμία. Ένα από τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, που είναι ο κάμπος του Σπερχειού, απειλείται άμεσα. Ήδη οι συνέπειες στον Μαλιακό θεωρούνται μη αναστρέψιμες. Στη σημερινή συγκυρία με τις άμεσες απειλές της κρίσης, αυτό που πρέπει κυρίως να έχουμε στο μυαλό μας είναι οι παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής, κυρίως ο πρωτογενής τομέας, και η βιωσιμότητα.
Toυ Στέφανου Σταμέλλου
No comments:
Post a Comment